كليه ی حقوق چاپ و نشر 2008 W3C كه شامل تعهدات، علامت تجاری و استفاده از سند می باشد، برای (MIT, ERCIM, Keio) محفوظ است.
Copyright © 2008 W3C® (MIT, ERCIM, Keio), All Rights Reserved. W3C liability, trademark and document use rules apply.
HTML 5 پنجمین بازبینی مهم زبان بنیادی وب جهانی یعنی HTML را تعیین می نماید. "برتریهای HTML 5 نسبت به HTML 4" تفاوتهای میان HTML 4 و HTML 5 را توصیف می کند و برخی از دلایل برای تغییرات را ارایه می نماید. این سند نمی تواند اطلاعات دقیقی بصورتی که در خصوصیات HTML 5 همیشه فعالانه در توسعه است را فراهم نماید. هنگامی که ابهامی وجود داشته باشد، خصوصیات HTML 5 خودش را همواره بررسی می کند. [HTML5]
این قسمت وضعیت این سند را در زمان انتشارش توصیف می کند. اسناد دیگری می توانند جانشین این سند شوند. لیستی از انتشارهای W3C و بازبینی های اخیر این گزارش فنی می تواند در فهرست گزارش های فنی W3C در http://www.w3.org/TR موجود باشد.
این نخستین پیش نویس کاری منتشر شده ارایه شده توسط کار گروه HTML، بخش فعالیت HTML می باشد. کار گروه می خواهد این سند را به گونه ای منتشر نماید تا یادداشت کار گروه خصوصیات HTML 5 را همراهی نماید. انجمن اختصاصی برای توضیحات public-html-comments@w3.org، لیستی از نامه های افرادی که فرستاده اند با یک آرشیو عمومی است.
انتشار بصورت پیش نویس کار بیانگر تایید توسط عضویت W3C نیست. این یک سند پیش نویس است و می تواند در هر زمانی توسط اسناد دیگری به روز شده، جایگزین شده و یا منسوخ شده باشد. صحیح نیست که از این سند همچون کار متفاوتی که در حال پیشرفت است، ذکر دیگری به میان آید.
این سند در برابر خط مشی انحصاری W3C در 5 فوریه 2004 توسط یک گروه عملیاتی ارایه شد. W3C از یک لیست عمومی همه حق امتیازهای آشکار ایجاد شده در رابطه با آنچه از گروه قابل تحویل است محافظت می نماید؛ آن صفحه همچنین شامل دستور العملهایی جهت آشکار سازی یک حق امتیاز است. فردی که شناخت واقعی از یک حق امتیازی دارد که باورهای انفرادی شامل درخواست (های) ضروری است بایستی اطلاعات بنابر قسمت 6 از خط مشی حق امتیاز W3C آشکار شوند.
HTML در سیر تکاملی پیوسته ای بوده است از اینرو در ابتدای 1990 به اینترنت معرفی شد. برخی از خصیصه ها در مجموعه خصوصیات معرفی شدند؛ خصیصه های دیگر در انتشار نرم افزار معرفی شده بودند. در برخی موارد، تحقق پذیری ها و شیوه های تالیف با همدیگر و با خصوصیات و استانداردها همگرا شده اند، اما در دیگر طرق به انشعاب از هم تداوم می یابند.
HTML 4 یک توصیه W3C در سال 1997 بود. تا هنگامی که سرویسی را ادامه می دهد که بصورت دشوار راهنمای بسیاری از خصیصه های بنیادی HTML است، نمی تواند به اندازه کافی اطلاعاتی را جهت اجرای میان عملیاتی آن با همدیگر و مهم تر اینکه با یک توده مهم از محتوای توسعه یافته را ایجاد نماید. همان برای XHTML1 روانه می شود، که ترتیب یک XML را برای HTML 4 تعیین می نماید و DOM سطح 2 HTML که رابط های برنامه کاربردی جاوا اسکریپت را برای هر دوی HTML و XHTML مشخص می کنند. [HTML4] [XHTML1] [DOM2HTML]
پیش نویس HTML 5 بازتاب تلاشی آغاز شده در سال 2004 در جهت تحقیق همزمان بر روی تحقق پذیریهای HTML و محتوای توسعه یافته می باشد. پیش نویس:
HTML 5 هنوز یک پیش نویس است. محتویات HTML 5، همچنین محتوای این سند که مرتبط با HTML 5 است، در حال حاضر در کار گروه HTML فهرست های پستی WHATWG در حال بحث می باشند. برخی از محتوای نشر باز (این لیست جامع نیست):
longdesc
, alt
, summary
و
headers
.
style
.
HTML 5 در یک مسیر برگشتی سازگار با مسیر مورد استفاده عاملهای کاربری، تعیین شده است. جهت محافظت از زبان تالیفی نسبتا ساده برای نویسنده های متعدد عناصر و ویژگی ها را همچون زمینه طرح در دیگر بخش های این سند همانند نحوه ارایه عناصری که بهتر از مقدار در حال استفاده CSS هستند را شامل نمی شود.
عاملهای کاربری هر چند همواره از این عناصر قدیمی پشتیبانی خواهند نمود و
دلیلی است بر اینکه چرا خصوصیات به وضوح نیازمندیها را برای نویسنده ها و
عاملهای کاربری تفکیک می کند. این توانایی که نویسندگان نمی توانند از
isindex
یا عنصر plaintext
استفاده نمایند، اما
عاملهای کاربری لازم است که آنها را در مسیری که سازگار با چگونگی رفتارهای
قبلی عناصر است پشتیبانی نمایند.
از هنگامی که HTML 5 مطابق با نیازمندیهای مجزا برای نویسنده ها و عاملهای کاربری نبوده آنجا یک نیاز طولانی برای اشیای نشانه گذاری موجود نیست "بد دانسته شده".
قبل از اینکه لااقل دو بار بطور کامل خصوصیات اجرا نشوند خصوصیات HTML 5 مطرح شده به پایان نخواهد رسید. این شیوه ای متفاوت از نسخه های پیشین HTML را دارا میباشد. مورد هدف است که پیاده سازی و قابل استفاده بودن توسط طراحان و توسعه دهندگان که یکباره به اتمام رسیده تامین گردد.
زبان HTML 5 دارای یک ترکیب نحوی "سفارشی" است که سازگار با اسناد
منتشر شده HTML 4 و XHTML1 بر روی وب است، اما با بیشتر خصیصه های
رمزی SGML از HTML 4
سازگار نیست، همچون /em/content>
.
اسناد مورد استفاده این ترکیب نحوی "سفارشی" می بایستی با نوع text/html
MIME
سرویس داده شده باشد.
HTML 5 همچنین جزئیات قواعد تجزیه (شامل روش رفع خطا) را برای این
ترکیب نحوی که تا حد زیادی سازگار با تحقق پذیری های عمومی هستند را تعریف می
کند. عاملهای کاربری با استفاده از این قواعد از منابعی که دارای نوع text/html
MIME
هستند پیروی می نمایند. در اینجا سندی است که مطابق با ترکیب نحوی
HTML است:
<!doctype html> <html> <head> <meta charset="UTF-8"> <title>Example document</title> </head> <body> <p>Example paragraph</p> </body> </html>
ترکیب نحوی دیگری که می تواند برای HTML 5 استفاده شده باشد XML است. این
ترکیب نحوی با اسناد XHTML1 و تحقق پذیریها سازگار است. اسناد مورد استفاده این
ترکیب نحوی نیازمند آن است که با یک نوع XML MIME
سرویس داده شده باشد و عناصر ضروری است که از فضای نامی ارایه شده در http://www.w3.org/1999/xhtml
قواعد بیان شده توسط خصوصیات XML پیروی نمایند. [XML]
در زیر نمونه ای از سندی است که مطابق با ترکیب نحوی
XML از
HTML 5 می باشد. نکته ای که اسناد XML می بایستی یک نوع XML MIME type
همچون
application/xhtml+xml
یا application/xml
را داشته
باشند.
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> <html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml"> <head> <title>Example document</title> </head> <body> <p>Example paragraph</p> </body> </html>
برای ترکیب نحوی HTML از HTML 5 نویسندگان سه شیوه را جهت تنظیم رمزگذاری کاراکتر در اختیار دارند:
Content-Type
برای نمونه.
meta
با یک ویژگی charset
که رمز گذاری را مشخص می کند بصورتی که عنصر نخستین زیرمجموعه عنصر
head
باشد.<"meta charset="UTF-8>
می
توانست جهت رمزگذاری UTF-8 استفاده شده باشد. این جایگزینی ضروری برای<"meta http-equiv="Content-Type" content="text/html;
charset=UTF-8>
می باشد.برای ترکیب نحوی XML نویسنده ها باید قواعد را بصورتی که در خصوصیات XML جهت مجموعه رمزگذاری کاراکتر بیان شده استفاده نمایند.
DOCTYPE
ترکیب نحوی HTML از HTML 5 نیازمند تعیین یک DOCTYPE
است تا ارایه صفحه توسط مرورگر در حالت استاندارد تامین گردد. DOCTYPE
منظور دیگری ندارد و بنابراین برای XML اختیاری است. اسناد با یک نوع XML MIME
همواره در حالت استاندارد استفاده شده اند. [DOCTYPE]
DOCTYPE
اعلان <!DOCTYPE
html>
است و مورد غیر حساسی در HTML است. DOCTYPE
ها
مطابق نسخه های اولیه HTML بلندتر بودند برای اینکه زبان HTML مبنی بر SGML است
و از اینرو نیازمند اشاره به یک
DTD است. با HTML 5 این مورد بلندتری نیست و DOCTYPE
تنها نیازمند فعال سازی حالت استاندارد برای اسناد نوشتاری کاربردی ترکیب نحوی HTML
است. مرورگرها قبلا این را برای
<!DOCTYPE html>
انجام می دادند.
این بخش به زیر مجموعه های مختلفی تقسیم شده تا با وضوح بیشتری تفاوتهایی که در آنجا میان HTML 4 و HTML 5 وجود دارد را بیان نماید.
عناصر ذیل جهت داشتن ساختار بهتری معرفی شده اند:
section
یک سند عمومی یا بخش برنامه کاربردی را نشان می دهد.
که می تواند همراه با h1
-h6
استفاده شده
باشد تا ساختار سند را نمایان سازد.
article
یک قسمت مستقل از محتوای یک سند را، همچون یک بلاگ
وارده یا مقاله روزنامه نگاری نشان می دهد.
aside
قسمتی از محتوای سندی را نشان می دهد که اندکی به بقیه
صفحه ربط داشته باشد.
header
هدر یک قسمت را نشان می دهد.
footer
یک پاورقی را برای یک قسمت نشان می دهد و می تواند شامل
اطلاعاتی در مورد نویسنده، اطلاعات حق چاپ و نشر و غیره گردد.
nav
قسمتی از سند را به منظور هدایت و ناوبری نشان می دهد.
dialog
می تواند جهت نشانه گذاری یک مکالمه بدین صورت بکار
رفته باشد:
<dialog>
<dt> Costello
<dd> Look, you gotta first baseman?
<dt> Abbott
<dd> Certainly.
<dt> Costello
<dd> Who's playing first?
<dt> Abbott
<dd> That's right.
<dt> Costello
<dd> When you pay off the first baseman every month, who gets the money?
<dt> Abbott
<dd> Every dollar of it.
</dialog>
figure
می تواند با پیوند جدید عنوان همراه با مقداری
محتوای جاسازی شده، همچون یک گرافیک یا ویدئو استفاده شده باشد:
<figure>
<video src=ogg>…</video>
<legend>Example</legend>
</figure>
همچنین در آنجا عناصر مجزای جدید دیگری هستند:
audio
و video
برای محتوای چند رسانه ای. هر دوی
یک API همچنین نویسندگان برنامه کاربردی می توانند
اسکریپتی را که واسط های کاربری دارند را تهیه نموده باشند. عناصر source
با همدیگر همراه با این عناصر استفاده شده اند در صورتی که در آنجا چندین جریان
قابل دسترس انواع متفاوت وجود دارد.
embed
برای محتوای پلاگین استفاده شده است.
m
اجرایی از متن مشخص شده را نشان می دهد.
meter
سنجشی همچون نحوه استفاده از دیسک را نشان می دهد.
time
یک داده و / یا زمان را نشان می دهد.
canvas
برای ترجمه گرافیکهای پویای bitmap
متحرک، همچون گرافیکها، بازیها و غیره استفاده شده است.
command
یک فرمان که کاربر می تواند توسط آن چیزی را طلب کند
را نشان می دهد.
datagrid
یک فعل و انفعال معرفی یک لیست درختی یا داده جدولی
را نشان می دهد.
details
اطلاعات اضافی یا کنترلهایی که کاربر می تواند بنا به
درخواست بدست آورد را نشان می دهد.
datalist
همراه با ویژگی جدید list
برای input
استفاده شده تا کادرهای کمبو (منوهای کرکره ای) را
ایجاد نماید:
<input list=browsers>
<datalist id=browsers>
<option value="Safari">
<option value="Internet Explorer">
<option value="Opera">
<option value="Firefox">
</datalist>
عناصر datatemplate
, rule
و
nest
یک ساز و کار تمپلتی را برای HTML تهیه می کند.
event-source
استفاده شده است تا رویدادهای فرستاده شده سرویس
دهنده را "بگیرد".
output
برخی از انواع برونداد را نشان می دهد بطوریکه مطابق
محاسبه انجام شده میان تهیه فایل آغازگر است.
progress
تکمیل عملی را نشان می دهد، همچون در حال بارگذاری یا
هنگامی که مجموعه ای از عملیات گران انجام داده می شود.
عنصر input
متعلق به ویژگی type
هم اکنون دارای
مقادیر جدید ذیل است:
datetime
datetime-local
date
month
week
time
number
range
email
url
ایده این انواع جدید به گونه ای است که عامل کاربر می تواند واسط کاربر را تهیه نماید، همانند جمع کننده اطلاعات تقویم یا یکپارچگی با کتاب آدرس متعلق به کاربر و ارایه یک شکل تعریف شده به سرور می باشد. این به کاربر تجربه بهتری می بخشد بطوریکه این input قبل از ارسال به سرور مورد نظر که در آنجا زمان کمتری برای انتظار بازخورد مورد نظر است، بررسی می شود.
HTML 5 دارای ویژگی های جدید بصورت مجزا معرفی شده ای است که شامل عناصر گوناگونی است که قبلا جزئی از HTML 4 بوده اند:
عناصر a
و area
هم اکنون دارای ویژگی
media
برای هماهنگی با عنصر link
هستند. که کاملا مشورتی است.
عناصر a
و area
دارای یک ویژگی جدید فراخوانده
شده ping
هستند که لیست مجزای فضای URI
هایی که هنگامی که فرا پیوند ادامه داده شده پینگ شده است. در همان حال پیگیری
کاربر اساسا با راهنمایی مجدد پایان یافته است. این ویژگی به عامل کاربر اجازه
می دهد که به کاربرها خبر دهد که URI ها می خواهند
پینگ شوند همچنین به کاربرهای هوشیار مستقل طریقی غیر فعال را ارایه دهند.
عنصر area
، جهت هماهنگی، در حال حاضر دارای ویژگی های
hreflang
و rel
است.
عنصر base
می تواند هم اکنون دارای یک ویژگی target
باشد بصورتی که برای هماهنگی با عنصر a
است و بدلیل اینکه قبلا
در بسیاری موارد پشتیبانی شده است. همچنین، ویژگی
target
عناصر a
و
area
که غیر طولانی است بد دانسته شده است، به گونه ای که در
برنامه های کاربردی وب مفید است، برای نمونه در پیوستگی با iframe
.
ویژگی value
برای عنصر li
که غیر طولانی است بد
دانسته شده است بطوریکه قابل ارایه نیست. همان که برای ویژگی
start
عنصر ol
می رود.
عنصر meta
دارای یک ویژگی کنونی charset
است و به
گونه ای است که قبلا پشتیبانی شده و راه بهتری را جهت تعیین
رمزگذاری کاراکتر برای سند آماده می نماید.
یک ویژگی جدید autofocus
می تواند روی عناصر
input
(به استثنای هنگامی که ویژگی type
بصورت
hidden
است), select
, textarea
و
button
مشخص شده باشد. که شیوه اعلانی که کنترل فرمی را در هنگام
لود صفحه متمرکز می کند را تهیه می نماید. کاربرد این مشخصه می بایستی باعث
تسهیل تجربه کاربر شده باشد بطوری که کاربر بتواند در صورتی که از آن خوشش نمی
آید آنرا غیر فعال نماید، برای مثال.
ویژگی جدید form
برای عناصر input
,
output
, select
, textarea
,
button
و fieldset
جهت کنترل مرتبط با بیشتر از یک
فرم واحد مجاز است.
عناصر input
, button
و form
ویژگی جدیدی دارند که replace
که اثراتی که با سند واقع می شود
پس از ارایه فرمی می باشد.
عناصر form
و select
(همچنین عنصر
datalist
) دارای یک ویژگی data
هستند که اجازه می
دهند کنترلهای فرم شکل بگیرند، هرگاه
form
یا کنترل فرم در صورتی که select
و datalist
با داده های فرم سرویس داده شده اند.
ویژگی جدید required
جهت input
(بجز هنگامی که ویژگی type
بصورت hidden
است،
image
یا برخی نوع دکمه همچون submit
باشد) و
textarea
بکار برده می شود. که کاربری را که در حال درج مقداری
جهت ارایه فرم است را نشان می دهد.
عناصر input
و textarea
دارای ویژگی جدید
فراخوانده inputmode
هستند که به واسط کاربر به گونه ای که
مورد انتظار است اشاره ای می نماید.
شما هم اکنون می توانید یک fieldset
کامل را با استفاده از
ویژگی
disabled
بر روی آن غیر فعال نمایید. قبلا همچین امکانی وجود
نداشت.
عنصر input
دارای ویژگی های مجزای جدیدی جهت تعیین محدودیتها
است: autocomplete
, min
,
max
, pattern
و step
. چنانچه قبل از
این ذکر شده همچنین دارای ویژگی جدید list
هستند که می توانند
همراه با datalist
و عنصر select
استفاده شده باشند.
input
و button
همچنین دارای ویژگی جدید
template
هستند که می تواند برای الگوهای تکرار استفاده شده
باشند.
عنصر menu
سه ویژگی جدید دارد:
type
, label
و autosubmit
. آنها اجازه
می دهند که عنصر درون یک منو تغییر شکل دهد بطوریکه در واسط های کاربر نوعی
همچنین به شرط اینکه برای منوهای بافت در پیوستگی با ویژگی contextmenu
باشند.
عنصر style
دارای ویژگی جدید scoped
است که می
تواند جهت تحقق هدف شیوه نامه ها مورد استفاده قرار گرفته باشد. قواعد سبک درون
چنین عنصر style
تنها می تواند درخت محلی را اجرا نماید.
عنصر script
دارای ویژگی جدید فراخوانی شده ای
async
است که بر بارگذاری و اجرای اسکریپت موثر است.
عنصر html
دارای ویژگی جدید فراخوانی شده ای
manifest
است که به فهرستی از نهانگاه برنامه کاربردی استفاده
شده در پیوستگی با API برای موارد کاربردی آفلاین وب
اشاره دارد.
ویژگی های مجزا از HTML 4 هم اکنون همه عناصر را اجرا می نمایند. اینها
ویژگی های کلی فراخوانده شده هستند: class
, dir
,
id
, lang
, tabindex
و
title
.
آنجا همچنین ویژگی های مجزای کلی جدیدی وجود دارند:
contenteditable
عنصری را که ناحیه ای قابل ویرایش است
را نشان می دهد. کاربر می تواند محتویات عنصر و اداره نشانه گذاری را تغییر
دهد.
contextmenu
می تواند که به نقطه ای در جهت منوی
مطلب استفاده شده باشد به شرط آنکه توسط نویسنده باشد.
draggable
می تواند همراه با
API جدید کشیدن و رها کردن ماوس استفاده شده باشد.
irrelevant
عنصری را نشان می دهد که هنوز موجود
نیست یا بلندتر از آنچه مربوط به آن است، نیست.
ویژگیهای ذیل برای مدل تکرار هستند. اینها ویژگی های کلی هستند و همچنین امکان
دارد بر روی همه عناصر HTML یا روی هر عنصری در هر فضای نامی دیگری با ویژگی
های موجود در فضای نامی http://www.w3.org/1999/xhtml
استفاده شده
باشند:
repeat
repeat-start
repeat-min
repeat-max
HTML 5 همچنین تمامی ویژگی های برنامه کنترل رویدادها را از HTML 4
می سازد که آنرا از ویژگیهای کلی onevent-name
می گیرد
و ویژگیهای جدید مجزای برنامه کنترل رویدادها را برای تعیین رویدادهای جدید
اضافه می نماید، همچون ویژگی onmessage
که می تواند همراه با عنصر
جدید بکار رفته باشد event-source
و پیام رسان
API سند متقاطع بکار رفته باشد.
این عناصر دارای معانی اصلاح شده ای در HTML 5 هستند تا بهتر منعکس شود که چگونه آنها روی وب استفاده شده اند یا که آنها را مفیدتر سازند:
عنصر a
بدون یک ویژگی href
در حال حاضر یک "لینک
مکان نگه دار" را نشان می دهد.
عنصر address
هم اکنون با مفهوم جدید بخش مورد نظر است.
عنصر b
در حال حاضر یک محدوده متن را از نظر سبک نگارش افست از
نثر معمولی غیر انتقالی همچنین بسیار مهم را نشان می دهد، همانند واژه
های کلیدی در چکیده ای از سند، نام های محصول در مرور یا در دیگر محدوده های
نوعی متن چاپی بصورت تشجیع شده ارایه می دهد.
عنصر hr
در حال حاضر یک سطح پاراگراف موضوعی شکسته را نشان می
دهد.
عنصر i
هم اکنون محدوده ای از یک صدا یا حالت متناوب یا بصورت
دیگری افست از نثر عادی را نشان می دهد، همچون یک سمت طبقه بندی، یک شرط فنی،
یک عبارت اصطلاحی از زبان دیگر، یک اندیشه، یک نام حمل و نقل یا تعدادی نثر
دیگر که با نوعی حروف چاپی خوابیده ارایه می شود. کاربرد تغییرات بسیار توسط
زبان.
برای عنصر label
مرورگر می بایستی بلندتر از برچسب کنترل
متمرکز نشود مگر اینکه چنین رفتاری برای پایگاه اساسی واسط کاربر استاندارد
باشد.
عنصر menu
جهت سودمندی برای منوهای واقعی دوباره تعریف شده
است.
عنصر small
هم اکنون حروف چاپی ریز را نشان می دهد (برای طرف
نکات و پرینت مجاز).
عنصر strong
در حال حاضر اهمیت بیشتر نسبت به تاکید نیرومند را
نشان می دهد.
عناصر در این بخش توسط نویسنده ها استفاده نشده اند. عاملهای کاربری باز هم از
آنها پشتیبانی می نمایند و HTML 5 یک بخش ترجمه را در موقع خود که بیانگر
دقیق کیفیت است را کسب می نماید. (عنصر isindex
برای نمونه قبل از این توسط تجزیه گر پشتیبانی شده است.)
عناصر زیر در HTML 5 وجود ندارند چرا که اثرشان کاملا ارایه شده و بنابراین بهتر است توسط CSS مورد استفاده قرار گیرند:
basefont
big
center
font
، اگرچه هنگام درج توسط یک ویراستار ویزی ویگ مجاز
است بعلت محدودیت در تکنولوژی جدید در واسط کاربر برای این ویراستارها هست.
s
strike
tt
u
عناصر ذیل در HTML 5 وجود ندارند برای اینکه کاربردشان تحت تاثیر قابلیت استفاده و قابلیت دسترسی برای کاربر نهایی در جهتی منفی است:
frame
frameset
noframes
عناصر زیر شامل نشده اند زیرا که آنها غالبا استفاده نشده اند، درهم و برهم ساخته شده اند یا میتوانند توسط عناصر دیگر مورد استفاده قرار گیرند:
acronym
برای این شامل نشده زیرا با درهم و برهمی فراوانی
شاخته شده است. نویسنده ها برای استفاده از abbreviations از abbr
استفاده می نمایند.
applet
قبلا به سود
object
منسوخ شده است. isindex
می
تواند با استفاده از کنترلهای فرم جایگزین شده باشد.
dir
قبلا به سود ul
منسوخ شده است.
سرانجام noscript
تنها در ترکیب نحوی HTML منطبق است.
که در ترکیب نحوی XML گذاشته نشده است بطوریکه کاربردش وابسته به یک تجزیه
گر HTML است.
برخی ویژگیهای HTML 4 مجاز نیستند در HTML 5 بلندتر باشند. اگر آنها جهت داشتن هر اثر خاصی بر روی عاملهای کاربر مورد نیازند برای سازگاری می بایستی به گونه ای تعیین شده باشند که در آن متنها کار کنند.
accesskey
روی a
, area
,
button
, input
, label
,
legend
و textarea
.
rev
و charset
روی
link
و a
.
shape
و coords
روی
a
.
longdesc
روی img
و
iframe
.
target
روی link
.
nohref
روی area
.
profile
روی head
.
version
روی html
.
name
روی map
, img
,
object
, form
, iframe
,
a
(در عوض استفاده از id
).
scheme
روی meta
.
archive
, classid
, codebase
,
codetype
, declare
و standby
روی object
.
valuetype
و type
روی
param
.
charset
و language
روی
script
.
summary
روی table
.
headers
, axis
و abbr
روی td
و th
.
scope
روی td
.
در مجموع، HTML 5 هیچ یک از ویژگیهایی را که در HTML 4 ارایه شده بودند و بهتر است توسط CSS مورد استفاده قرار گیرند را ندارد :
align
روی caption
,
iframe
, img
, input
,
object
, legend
, table
,
hr
, div
, h1
, h2
,
h3
, h4
, h5
, h6
,
p
, col
, colgroup
,
tbody
, td
, tfoot
, th
,
thead
, tr
و body
.
alink
, link
, text
و
vlink
روی body
.
background
روی body
.
bgcolor
روی table
, tr
,
td
, th
و body
.
border
روی table
, img
و object
.
cellpadding
و cellspacing
روی
table
.
char
و charoff
روی
col
, colgroup
, tbody
,
td
, tfoot
, th
, thead
و tr
.
clear
روی br
.
compact
روی dl
, menu
,
ol
و ul
.
frame
روی table
.
frameborder
روی iframe
.
height
روی iframe
, td
و th
.
hspace
و vspace
روی
img
و object
.
marginheight
و marginwidth
روی
iframe
.
noshade
روی hr
.
nowrap
روی td
و th
.
rules
روی table
.
scrolling
روی iframe
.
size
روی hr
, input
و
select
.
style
روی همه عناصر بجز
font
.
type
روی li
, ol
و
ul
.
valign
روی col
,
colgroup
, tbody
, td
,
tfoot
, th
, thead
و
tr
.
width
روی hr
, table
,
td
, th
, col
,
colgroup
, iframe
و pre
.
HTML 5 عددی را از APIs که راهنمای ساختن برنامه های کاربردی وب است را معرفی می نماید. این می تواند همراه با عناصر جدید معرفی شده برای برنامه های کاربردی، استفاده شده باشد:
canvas
استفاده شده باشد.
video
و audio
استفاده شده باشد.
contenteditable
.
draggable
.
event-source
.
HTMLDocument
HTML 5 توسعه یافته ی واسط HTMLDocument
از
DOM سطح 2 متعلق به HTML در شماری ازمسیرها است. واسط هم اکنون در تمامی اشیای
اجرای واسط Document
پیاده سازی شده بنابراین بصورت معنادار در
بافتی از سند مرکب می ماند. آن همچنین دارای اعضای جدید قابل توجه مجزایی است:
()getElementsByClassName
جهت انتخاب عناصر با نام کلاس خودشان.
مسیر این روش تعیین شده بصورتی است که اجازه خواهد داد برای هر محتوایی با ویژگیهای class
و یک شیء
Document
همچون SVG و MathML کار کند.
innerHTML
بصورت راهی آسان جهت تجزیه و مرتب کردن یک سند HTML
یا XML. این ویژگی قبلا تنها بر روی
HTMLElement
در مرورگرهای وب در دسترس بود و بخشی از هیچ
استانداردی نبود.
activeElement
و hasFocus
جهت تعیین عنصری که هم
اکنون متمرکز است و خواه دارای کانونهای ترتیبی Document
باشد.
getSelection()
بازگشتهای شیئی است که انتخاب (های) موجود را
نشان می دهد.
designMode
و ()execCommand
که بیشتر برای ویرایش
اسناد مورد استفاده قرار گرفته اند.
HTMLElement
واسط HTMLElement
همچنین پیشرفتهای متعددی در HTML 5 داشته
است:
getElementsByClassName()
که بطور اساسی نسخه حوزه ای موجود در HTMLDocument
می باشد.
innerHTML
بطوری که در مرورگرهای امروزی یافت می شود. که
همچنین تعریف شده تا در بافت XML کار کند (هنگامی که در یک سند XML استفاده شده
است).
classList
یک پیوست مناسب برای className
است. آن
شیئی که شیوه های نمایش را برمی گرداند، همچون()has()
, add()
,
remove
و
()toggle
برای دستکاری کلاس های عناصر. عناصر
a
, area
و link
دارای ویژگی مشابه
فراخوانده relList
هستند که عاملیت یکسانی را برای ویژگی rel
فراهم می نماید.
ویراستارهایی که مایلیم از ایشان تشکر نماییم بن میلارد، کامرون مکورمک، چارلز مکافی نوایا،, دان کانلی دیوید ایچ هاستر، هنری سیونن، جیمز گراهام، میسیچ ستاچاویاک، مارتیجن وارجرز، مارتین هی، مساتیکا یاکورا، مایکل سمت، اولیویر جاندرین، فیلیپ تیلر و سایمن پیترز هستند برای مشارکتشان در این سند همچنین تمامی کسانی که در راستای HTML 5 از سالهای قبل برای توسعه وب تلاش نموده اند!